نمی توان منکر این موضوع شد که پوشاک ابتدا جنبه حفاظتی داشته است؛ اما بعدها با توسعه فعالیت های اجتماعی و فرهنگی در جامعه و شکل گیری عقاید دینی و مذهبی، پوشاک علاوه بر نقش حفاظتی خود نقش های دیگری را نیز در بر گرفته است.هرچند در مطالعات انجام شده بر نوع پوشش همواره به این مسئله تاکید شده است که انسان همواره حتی در جایی که شاید ضرورتی برای پوشش وجود نداشته است، سعی می کرده لباس و پوششی داشته باشد، مسئله ای که در مطالعات جامعه شناسی از آن به عنوان حیا نام برده می شود و آن را از جمله تفاوت های بین انسان و حیوان می دانند.
متاسفانه در دوران پهلوی اول و دوم تلاش زیادی برای گسترش فرهنگ برهنگی انجام شد. هرچند در دوران پهلوی اول، این کار بیشتر با زور و استفاده از فضای رعب و وحشت و اعمال فشار بر جامعه زنان صورت گرفت، به طوری بسیاری از زن ها تا آخر سلطنت رضاخان از خانه خارج نشدند، حتی در بسیاری از خانه ها حمام ساخته شد تا زن ها برای استحمام نیز مجبور نباشند از خانه خارج شوند، اما در زمان سلطنت پهلوی دوم به دنبال فشار علما و مردم قانون کشف حجاب لغو گردید، و سعی شد تا با استفاده از برنامه های تبلیغاتی زنان را مشتاق به برداشتن حجاب کنند.در این دوره بیشتر سعی شد تا با استفاده از رسانه های گروهی، مراکز آموزشی، ادارات و سینماها بی حجابی و برهنگی را در سطح جامعه گسترش دهند.
در همین راستا مستر همفر در خاطرات خود می نویسد :
در مسئله بی حجابی زنان، باید کوشش فوق العاده به عمل آوریم تا زنان مسلمان به بی حجابی و رها کردن چادر، مشتاق شوند... پس از آنکه حجاب زن با تبلیغات وسیعی از میان رفت، وظیفه ی مأموران ما آن است که جوانان را به عشق بازی و روابط جنسی نامشروع با زنان تشویق کنند و بدین وسیله فساد را در جوامع اسلامی گسترش دهند.
در واقع در زمان رضا شاه تلاش شد تا با برنامه ریزی های آشکار و پنهان در جامعه و کمرنگ کردن حیا و عفاف، آنا را تشویق به برداشتن حجاب کنند. به نظر می رسید که اکنون آنان دریافته بودند که با زور نمی توان چادر و حجاب را از سر زنان برداشت، آنان با نشانه گرفتن حیا در زنان و غیرت در مردان، تمام تلاش خود را برای اشاعه فرهنگ بی حجابی در جامعه انجام می دهند.میشل هولباک، نویسنده ی اسلام ستیز فرانسوی نیز که دین اسلام را حماقت و خطرناک توصیف کرده، نیز در اظهاراتی به همین نکته اشاره کرده است.  
برای غلبه بر مسلمانان باید آنها را به فساد کشید. ما از راه زور نمی توانیم افراط گرایی دینی را متوقف سازیم، پس بهتر است مسلمانان را به فساد بکشانیم. جنگ بر ضد افراط گرایی اسلامی با کشتن مسلمانان فایده ای ندارد، فقط با فاسد کردن آنها می توان به این پیروزی دست یافت. باید به جای بمب، دامن های کوتاه و تعدادی گوشواره فرو بریزیم؛ چون ضعف واقعی مسلمانان در همین جاست.
ادامه دارد...